กลับมาแล้ว 555 ถึงไม่มีใครเข้ามาอ่านก็จะเขียนนะ
เหมือนเป็นการทบทวนความรู้ตัวเองไปในตัว
ในบทความนี้ จะเริ่มที่ประโยคง่ายๆ
อยากเอามาเขียนรวมกัน เนื่องจากสองภาษานี้มีความใกล้เคียงกันค่อนข้างมาก
แล้วถ้าเขียนแยก บางทีอาจจะเนื้อหาน้อยเกินไป
อีกอย่างก็คือ คนเขียนชอบเอาอะไรๆมาเปรียบเทียบกัน แล้วจำมันรอบเดียว
ขี้เกียจจำหลายรอบ แถมยังจะตีกันในสมองอีก
เริ่มจาก โครงสร้างประโยค บางคนอาจจะรู้แล้วว่ามันเป็นยังไง (เหมือนคนเขียน)
แต่ก็อยากทบทวนนิดนึง ยิ่งทบทวนมากยิ่งเข้าสมอง
รูปประโยคนั้น แตกต่างจากภาษาไทยแน่นอน เนื่องจากภาษาไทยจะวางประธานไว้หน้าประโยค
แล้วจึงตามมาด้วย กริยา และกรรมตามลำดับ ดังนี้
ประธาน + กริยา + กรรม
เช่น ฉัน + รัก + เธอ
แต่ในส่วนของภาษาเกาหลีนั้น
ประธาน + กรรม + กริยา
เช่น ฉัน + เธอ + รัก
เช่นเดียวกับภาษาญี่ปุ่น
ประธาน + กรรม + กริยา
เช่น ฉัน + เธอ + รัก
ต้องจำไว้เลยว่าสองภาษานี้ ส่วนอื่นๆของประโยคจะต้องอยู่ด้านหน้า และท้ายประโยคจะต้องเป็นกริยา
--------------------------------------------------------------
อีกหนึ่งเรื่องก็คือ สองภาษานี้ มีคำช่วย
ในบทความนี้ขอบอกแค่เบื้องต้นก่อน และจะไปเจาะลึกที่บทความต่อๆไป
ภาษาเกาหลี
หัวเรื่อง/ประธาน (은/는, 이/가) + กรรม (을/를) + กริยา (ㅂ니다/습니다, 아/어/여요)
ภาษาญี่ปุ่น
หัวเรื่อง/ประธาน (は) + กรรม (を) + กริยา (です)
จะสังเกตว่ามี หัวเรื่อง/ประธาน มันคืออะไร?
คำตอบก็คือ สองภาษานี้เน้นความสำคัญไปที่หัวเรื่อง ถ้ามีหัวเรื่องอื่น ประธานต้องเปลี่ยนคำช่วยชี้
หัวเรื่องคือ ส่วนที่เป็นใจความหลักของประโยค ซึ่งอาจจะเป็นประธานหรือไม่ใช่ประธาน
เ่ช่น ฉันดื่มน้ำผลไม้
หัวเรื่องในประโยคนี้ คือ ประธาน ซึ่งก็คือ ฉัน
วันนี้ฉันไปโรงเรียนสาย
หัวเรื่องในประโยคนี้ คือคำว่า วันนี้
ผู้หญิงคนนั้นชื่อฮานะ
หัวเรื่องในประโยคนี้ คือ ผู้หญิงคนนั้น
--------------------------------------------------------------
สำหรับบทความนี้ก็ขอพอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะ เราจะค่อยๆเจาะลึก แล้วค่อยสรุป
เพราะถ้าเอาทั้งหมดมารวมกัน คงเวียนหัว อ้วกแตกแน่เลย
เนื่องจากมันเยอะ 555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น